Na okładce wykorzystano ilustrację pt. „Bajki o gołębiach” autorstwa Reni Loj. www.instagram.com/Lookarna.Illustrations
www.facebook.com/Lookarna.Illustrations

Wiktor, chociaż od zawsze chciał być pisarzem, pracuje na wyższej uczelni, opiekuje się dorosłym dzieckiem z zespołem Downa i zmaga się z depresją.

Dwudziestosiedmioletniego Piotra do opuszczenia rodzinnej wsi i zamieszkania w metropolii skłoniła jego odmienność. „Gdybym zdecydował się na coming out, zafundowałbym matce out, ale z tego świata” – stwierdza pewnej niedzieli w autobusie, jadąc z przyjaciółką do kościoła.

Zbigniew ma dwadzieścia pięć lat i poczucie, że jego życie jest jak wyrób czekoladopodobny: „Łamie się jak czekolada, rozpuszcza się jak czekolada, tylko smakuje jak nieosolony popcorn. […] Wyrób życiopodobny”. Od zawsze czuł się gorszy. Dokucza mu poczucie upływającego czasu i mijających wraz z nim widoków na miłość.

„Zdobywcy oddechu” to zapis fragmentów życia i refleksji trzech mieszkańców Krakowa, których łączy coś więcej niż wspólna podróż.

„Zdobywcy oddechu” to powieść opisująca kondycję emocjonalną współczesnych trzydziestolatków, w aspekcie potrzeby zagospodarowania serca, którą to potrzebę odczuwają przecież wszyscy – i ci przed trzydziestką i ci już dawno po. Historia podzielona została na segmenty, co pozwala uzyskać efekt wielowątkowości powieści. Poszczególne jej składowe oznaczono gwiazdkami. Odpowiednia ich ilość wskazuje czytelnikowi, którą z opowieści w danej chwili zgłębia, co sprawia, iż nie sposób zagubić się w fabule. Taki podział tekstu daje nieco odcinkowy, wręcz serialowy efekt przerzucania obserwatora między planami i postaciami. Finalnie historie zazębiają się, pokazując, iż przeżycia wszystkich teoretycznie niezwiązanych z sobą osób oscylują wokół akceptacji oraz miłości i to do nich dąży każdy z nas. Niezależnie od wieku, płci, czy orientacji seksualnej.

Mocną stroną powieści jest język, przepełniony porównaniami oraz przenośniami. Jest on nośnikiem, dzięki któremu poznajemy odczucia przedstawionych postaci. Możemy się z nimi utożsamić, gdyż ich przemyślenia są swoistą pętlą emocji – od błahych i prozaicznych, dotyczących stroju, czy posiłku, do tych poruszających sens istnienia. Tekst dotyka ważnych kwestii, balansując między poważnymi rozważaniami na temat rodzicielstwa, miłości, odpowiedzialności za życie swoje oraz bliskich, a przepełnionymi sarkazmem dialogami, tyczącymi się seksu, nałogów i zabawy. Pozwala to rozładować napięcie, tworząc słodko – gorzki klimat powieści, która bawi, daje do myślenia, a niekiedy po prostu irytuje, gdyż czytelnik może poczuć się, jak gdyby odbijał się w krzywym zwierciadle słów.

W pierwszej historii poznajemy wykładowcę jednej z krakowskich uczelni. Mężczyzna kocha swoją żonę i synów, jednak od jakiegoś czasu zmaga się z depresją. Jest świadom, że choroba syna sprawiła, iż jego życie potoczyło się w określony sposób. Niekiedy mężczyzna, zamiast być wyłącznie mężczyzną, takim, co to go w każdej chwili, niezależnie od rocznika, może dopaść kryzys wieku średniego, musi być także głową rodziny. Kto jest w takim razie szyją, kto pępkiem świata i czy zespół Downa musi być chorobą, na którą cierpi ten rodzinny organizm?

W drugiej opowieści poznajemy Piotra. Mężczyzna jakiś czas temu został porzucony przez swojego partnera. Nie może poradzić sobie z tym, mimo mijających lat. Wsparciem dla niego jest wieloletnia przyjaciółka, która podobnie jak Piotr ma już dosyć samotności. Czy to możliwe by egoista był najlepszym przyjacielem? Bo to, że egoista jest gejem, to już znacznie bardziej prawdopodobne. Dawniej każda szanująca się kobieta miała swojego męża, a teraz ma swojego geja. Powieść przedstawia uczuciowy aspekt homoseksualnej relacji, pokazując, iż miłość do drugiego mężczyzny potrafi być silniejsza od bólu jaki sprawiło rozstanie. A także, że przyjaźń jest wartością, którą należy pielęgnować, bo to swoista odmiana miłości, bez której żaden człowiek nie jest w stanie żyć.

Trzeci wątek, to historia tłamszonego przez despotyczną matkę Zbigniewa, który poprzez zmianę wizerunku postanawia udowodnić światu, że jest interesującym mężczyzną. W przeobrażeniu pomaga mu przystojny Kamil, stanowiący jego całkowite przeciwieństwo. Historia pokazuje, iż kompleksy na tle wyglądu i wagi nie są domeną kobiet, bowiem w dzisiejszych czasach cierpią na nie wszyscy, także coraz mniej pewni siebie mężczyźni.

Celem tej książki jest pokazanie czytelnikowi, iż ważniejszym od tego, co uda nam się osiągnąć w życiu, jest to, czego doświadczymy w drodze do spełnienia.